Rhineland Battlefield Tours

​Operatie Varsity (24 maart 1945) was een succesvolle luchtlandingsoperatie gelanceerd door geallieerde troepen die plaatsvond tegen het einde van de Tweede Wereldoorlog. Het betrof meer dan 16.000 parachutisten en enkele duizenden vliegtuigen. Het was de grootste luchtlandingsoperatie in de geschiedenis die op één dag en op één locatie werd uitgevoerd.

Varsity maakte deel uit van Operatie Plunder, de Anglo-Amerikaans-Canadese aanval onder Feldmarschall Bernard Montgomery om de noordelijke Rijn over te steken en vandaar Noord-Duitsland binnen te komen. Varsity was bedoeld om de rivier aanvalstroepen aan het oppervlak te helpen een voet aan de grond te krijgen over de Rijn in West-Duitsland door twee luchtlandingsdivisies aan de oostelijke oever van de Rijn bij het dorp Hamminkeln en de stad Wesel te landen.

De plannen riepen op tot het laten vallen van twee divisies van het Amerikaanse XVIII Airborne Corps, onder generaal-majoor Matthew B. Ridgway, om het belangrijkste grondgebied te veroveren en om de Duitse verdedigingswerken in het algemeen te ontwrichten om de opmars van de geallieerde grondtroepen te bevorderen. De Britse 6th Airborne Division kreeg de opdracht om de dorpen Schnappenberg en Hamminkeln te veroveren, een deel van het Diersfordter Wald (Diersfordt-woud) van Duitse troepen af ​​te leggen en drie bruggen over de Issel te beveiligen. De Amerikaanse 17th Airborne Division moest het dorp Diersfordt veroveren en de rest van het Diersfordter Wald van alle overgebleven Duitse troepen vrijmaken. De twee divisies zouden het gebied vasthouden dat ze hadden gevangen tot ze werden afgelost door de eenheden van de 21e Legergroep, en dan meedoen met de algemene opmars naar Noord-Duitsland.In de ochtend van 24 maart werd Operatie Varsity uitgevoerd, waarin twee luchtlandingsdivisies (Britse 6e luchtlandingsdivisie en de Amerikaanse 17e luchtlandingsdivisie) op de rechter-Rijnoever werden gedropt bij het dorpje Hamminkeln, in de buurt van Wesel, de heuvels op de rechter oever, de weg- en spoorbruggen over de Issel en Diersfordter Wald.

Doordat de parachutisten dit keer vlak bij het front werden neergelaten, plusminus 8 kilometer achter de Rijn, werden zij bij de landing dicht bij de Duitse troepen ontvangen met gericht vuur en leden zware verliezen. Toch wisten zij zich te hergroeperen, en na 24 uur hadden zij de hun gestelde doelen in handen.

De genie begon met het aanleggen van bruggen achter de dekking van een rookgordijn. Duitse artillerie vuurde, zonder zicht, door het rookgordijn heen. Desondanks werd een groot aantal baileybruggen aangelegd.

De oversteek werd gevolgd door het Canadese 1e leger. Binnen 24 uur was er aansluiting met de luchtlandingstroepen.

Rond Speldrop boden de Duitsers nog felle tegenstand. De gehele 9e Canadese brigade was nodig om hier de Black Watch af te lossen. Het bruggenhoofd was op 17 maart stevig gevestigd met een breedte van 55 kilometer en een diepte van 30 kilometer.